Waarom heeft ‘gezondheidszorg’ weinig met ‘echte gezondheid’ te maken?

De reguliere medische wereld heeft binnen onze gezondheidszorg een dominante positie verworven. Sterker nog, door die kernbegrippen aan te passen, hebben ze hun dominante rol nog meer kracht bijgezet.

Denk bijvoorbeeld aan de begrippen als ‘gezondheidszorg’ en ‘geneeskunde’, waarvan de betekenis steeds nauwer is gaan aansluiten bij een puur medisch-farmaceutische benadering.

Maar kloppen die definities eigenlijk nog wel? Wat zou de échte  definitie van deze begrippen moeten zijn? Wat zou er veranderen als we weer uitgaan van die oorspronkelijke, bredere betekenis? Kan het bewust veranderen van deze begrippen daadwerkelijk bijdragen aan desastreuse gevolgen? In deze blog ga ik daar dieper op in.

Wat we gezondheidszorg noemen, is in feite ziektezorg

Als samenleving geven we astronomische bedragen aan de gezondheidszorg uit en die uitgaven blijven elk jaar fors toenemen. Op het eerste gezicht lijkt dat logisch: we willen immers allemaal gezond zijn. Toch?

Het woord ‘gezondheidszorg’ wekt de indruk dat we vooral investeren in gezondheid, maar niets is minder waar. Wie de Dikke Van Dale erbij pakt, vindt de volgende definities:

Kort gezegd wordt gezondheidszorg tegenwoordig vooral opgevat als ziektezorg en het behandelen van aandoeningen en ziekten met medicijnen. Van werkelijke zorg voor gezondheid is binnen deze definitie geen sprake. Het opvallende is dat het begrip gezondheidszorg juist het tegenovergestelde is gaan betekenen van wat het oorspronkelijk zou moeten inhouden, met alle gevolgen van dien.

Uit het budget van het Ministerie van Volksgezondheid blijkt dat 96% naar de gezondheidszorg gaat en wordt uitgegeven aan ziektezorg.

Deze verdraaiing van de definitie van het begrip ‘gezondheidszorg’  heeft grote gevolgen gehad: 

• We staan er niet echt bij stil dat er geen echte zorg voor onze gezondheid is. 
• Onder het mom van steun aan de gezondheidszorg geeft de overheid ongelimiteerd geld uit, terwijl chronische aandoeningen en ziekten blijven toenemen.
• Artsen wanen zich de hoeders van de gezondheidszorg, zonder  voldoende kennis te hebben over levensstijl, voeding, vitaminen en mineralen en wat echte gezondheid is.
• Medisch studenten krijgen hun diploma zonder exact te kunnen omschrijven wat een gezond mens is. Wat ze wel krijgen is onderwijs over ziektes en medicijnen.
• Er gaat maar een minimum aan onderzoeksgeld en aandacht naar hoe we gezond kunnen worden en  blijven.
• Doordat er weinig aandacht voor gezondheid is, is ook de definitie van ‘gezond’ onduidelijk geworden. Het is niet makkelijk om een scheidslijn tussen ‘gezond’ en ‘ziek’ te trekken.
• Slechte  voeding wordt niet onderkend als een oorzaak voor ziekte waardoor de voedingsindustrie vrij spel heeft om ongezonde producten op de markt te brengen. 
• Tekorten worden niet onderkend als oorzaak van klachten en ziekte en worden dan ook niet aangepakt. Tekorten stapelen zich daarmee alleen maar op, wat een ernstige bedreiging is  voor je gezondheid.
• We zijn het bijna normaal gaan vinden 59% (10,4 miljoen) van de Nederlanders een of meerdere chronische ziekten heeft, 59% van de Nederlanders!

• Al het geld dat naar de gezondheidszorg gaat heeft er ook niet voor gezorgd dat het aantal chronisch zieken aan het afnemen is, in tegendeel. Terwijl er in 2011 nog ‘maar’ 49,8% (7,5 miljoen) van de Nederlanders ziek waren, is dat in 2022 gegroeid naar 59,2% (10,4 miljoen).

• Oplossingen voor medische vraagstukken worden steevast gezocht binnen de medisch-farmaceutische hoek, zoals de vaccins, die tijdens de Covid-19-crisis als enige uitweg werden gepresenteerd, met alle gevolgen van dien.

Als we ons zouden richten op het teweegbrengen en handhaven van gezondheid, dan zou dit niet zomaar worden geaccepteerd, terwijl het daar juist om gaat.

Echte gezondheidszorg

Hoe zou onze samenleving eruitzien als we gezondheidszorg zouden beschrijven zoals het eigenlijk bedoeld is, als zorg vóór gezondheid?

Laten we nog eens kijken wat de Van Dale over gezondheid zegt:

Derhalve zou ‘gezondheidszorg’ het volgende moeten betekenen: “het streven en de moeite die men neemt om de gezondheid te bevorderen  en om de gezondheid in een goede conditie te houden. 

Volgens die oorspronkelijke definitie zou de gezondheidszorg zich juist moeten richten op het bevorderen van gezondheid, met als doel dat mensen om te beginnen al niet ziek worden.

Als we het grootste deel van het budget daadwerkelijk zouden inzetten voor het bevorderen van gezondheid, zou een groot deel van de huidige ziekte-industrie simpelweg overbodig worden.

Maar wat is dan ‘gezond’?

Het woordenboek heeft verschillende betekenissen voor het woord ‘gezond’.

De meeste betekenissen leggen vooral uit wat het niet is:

Maar wat is ‘gezond’ dan wel? 

De definitie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) uit 1948 luidt:

‘Gezond is een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk welzijn en niet slechts de afwezigheid van ziekte of andere lichamelijke gebreken.’

Dit komt al in de buurt bij wat de definitie zou moeten zijn.

Nog vollediger zou zijn:

Als we alle bestaande kennis en middelen zouden inzetten voor échte gezondheidszorg, met als doel brede, duurzame gezondheid voor iedereen, dan zou onze samenleving er radicaal anders uitzien:

• We zouden zorg ontvangen die als doel heeft gezond te blijven of te worden.
• De neerwaartse spiraal waar we door de ziektezorg in zitten, keert om en we zouden allemaal steeds gezonder worden.  
• We zouden weer ontdekken en erkennen dat het lichaam ongekende kwaliteiten heeft. 
• Artsen zouden mensen adviseren hoe ze gezonder kunnen leven. Ze zouden afgerekend worden op hoeveel gezonde mensen zij in hun praktijk hebben. 
• Artsen zouden alle kennis hebben over levensstijl, voeding, vitaminen en mineralen en wat echte gezondheid is.
• Artsen zouden alle symptomen van tekorten aan vitaminen en mineralen herkennen en dit direct aanpakken bij hun patiënten.
• Ook als de patiënt zich gewoon ‘niet zo goed’ voelt gaat de arts op zoek naar de oorzaak zodat een gepaste oplossing geboden kan worden.  
• Er wordt weer ingezien dat een adequate hoeveelheid micronutriënten het lichaam helpt bij het vervangen van beschadigde cellen en nieuwe cellen helpt om gezond te zijn vanaf het moment dat cellen worden gevormd.
• Medische studenten krijgen hun diploma op basis van hun kennis waarmee mensen gezond gehouden kunnen worden zoals ten aanzien van levensstijl, voeding, vitaminen, mineralen, enz.
• Onderzoeksgeld zou vooral gaan naar hoe wij onze gezondheid kunnen verbeteren en behouden.
• Het zou voor iedereen weer duidelijk worden wat gezondheid is en wat de ware capaciteiten van ons lichaam zijn.
• Oplossingen voor medische vraagstukken zouden weer gezocht worden in gezondheidsondersteunende oplossingen.
• We zouden gezond oud kunnen worden met een hoge kwaliteit van leven.
• We zouden zoveel beter kunnen presteren, ons welzijn verhogen en onze algehele productiviteit en welvaart verbeteren.

Het gevolg van foute definities

Het hanteren van de juiste definities is van essentieel belang. We moeten alert blijven op hoe definities subtiel kunnen worden aangepast om gevestigde belangen te dienen of politieke agenda’s te verbergen.

Het veranderen van de definities van gezondheidszorg, geneeskunde en wat gezond is, heeft bijgedragen aan een neerwaartse spiraal van onze gezondheid. Het is tijd dat we dit onderkennen en teruggrijpen naar de oorspronkelijke, wezenlijke betekenis van deze begrippen.

Het is tijd om de focus te verleggen naar wat échte gezondheid is, een die gebaseerd is op individuele keuzevrijheid en zeggenschap, waarbij alle kennis uit de moderne wetenschap wordt onderricht en gedeeld en voor iedereen bekend en toegankelijk is.