Geen producten in de winkelwagen.
Europese wetgeving inzake supplementen
In 2002 is de Richtlijn* 2002/46/EG opgesteld die de schriftelijke opzet vormt voor de Europese regelgeving inzake voedingssupplementen.
Nu gelden nog uiteenlopende nationale voorschriften, maar de Europese Commissie wil deze Richtlijn omzetten naar Europese voorschriften.
Deze richtlijn regelt in eerste instantie de onderlinge aanpassing van de nationale wetgevingen inzake vitaminen en mineralen.
Omdat deze richtlijn de basis vormt van de huidige en toekomstige Europese wet- en regelgeving, geven we je inzicht in een paar belangrijkste aspecten ervan.
Zoals je weet staan wij voor een vrije keuze voor onze gezondheid (FreeChoice for your Health) en voor de individuele keuzevrijheid ten aanzien van het gebruik van vitaminen en mineralen.
Als we de Europese Commissie zijn gang laten gaan kan deze Richtlijn een serieuze bedreiging gaan vormen voor onze vrije keuze en voor wetenschappelijk aanvaardbaar gebruik van vitaminen en mineralen.
* Richtlijn: een rechtshandeling die een bepaald doel vastlegt dat alle EU-landen moeten bereiken. Zij mogen echter zelf de wetgeving vaststellen om dat doel te bereiken
Bevat voeding voldoende vitaminen & mineralen
De Richtlijn geeft aan dat consumenten vanwege hun levensstijl of om andere redenen, de keuze hebben bepaalde nutriënten met voedingssupplementen aan te vullen.
Deze richtlijn verbiedt echter ook dat we niet mogen beweren dat we überhaupt vitaminen en mineralen nodig hebben als aanvulling op ‘evenwichtige en gevarieerde voeding‘:
In de etikettering, presentatie en reclame mag met betrekking tot voedingssupplementen niet worden beweerd of gesuggereerd dat een evenwichtige en gevarieerde voeding in het algemeen geen passende hoeveelheden aan nutriënten kan bieden.
2002/46/EG – art.7
Dit lijkt in strijd met de actuele situatie in de samenleving, ongezien onderzoeken uitwijzen dat er op grote schaal sprake is van tekorten aan vitaminen en mineralen.
Voorbeelden van tekorten die gemeld worden zijn vitamine A, vitamine B12, vitamine D, magnesium en kalium.
Dit artikel uit deze richtlijn legt een beperking op die in strijd is met de werkelijkheid en contraproductief werkt met het streven om gezond te zijn.
Het is al meerdere malen aangetoond dat de kwaliteit van onze voeding en groenten en fruit teruggelopen is door de manier waarop we landbouw bedrijven.
De intensieve en chemische landbouw met kunstmest en pesticiden en een vroege oogst, leidt tot lage vitaminegehalten in groenten en fruit.
De industriële verwerking van voeding zorgt voor een verdere verarming van onze voeding.
Kunnen vitaminen & mineralen ziekte voorkomen?
Deze richtlijn verplicht ons dat er van vitaminen en mineralen niet gezegd mag worden dat ze ziekten voorkomen, behandelen of genezen.
In de etikettering, presentatie en reclame mag aan voedingssupplementen niet de eigenschap worden toegeschreven dat zij ziekten bij de mens voorkomen, behandelen of genezen, noch mogen daarin op dergelijke eigenschappen toespelingen worden gemaakt.
2002/46/EG – art. 6.2
Aangezien het allang een bekend feit is dat tekorten zeer ernstige ziekten kunnen veroorzaken, zorgt dit artikel op z’n minst ook voor veel verwarring.
De hieronder vermelde ziekten zijn grotendeels verholpen door tekorten op te heffen:
Nachtblindheid – door een tekort aan Vitamine A
Beriberi – door een tekort aan Vitamine B1
Pellagra – door een tekort aan Vitamine B3
Pernicieuze anemie – door een tekort aan Vitamine B12
Scheurbuik – door een tekort aan Vitamine C
Engelse Ziekte – door een tekort aan Vitamine D
Aangezien deze ernstige ziekten het gevolg zijn van tekorten is het zeker niet onwaarschijnlijk dat minder ernstige fysieke en mentale toestanden ook veroorzaakt kunnen worden door tekorten.
De statistieken afkomstig van het RIVM laten zien dat inmiddels 10,3 miljoen mensen in Nederland een of meerdere chronische aandoeningen heeft.
Het is dan ook eigenaardig dat er zoveel onderdrukking is op het gebied van vitaminen en mineralen, terwijl tekorten zonder twijfel deze rampzalige statistieken mede bepalen.
Maximumhoeveelheden alleen op basis van risico’s
De Europese Commissie bepaalt de maximale dagelijkse hoeveelheid voor vitaminen en mineralen uitsluiten gebaseerd op eventuele risico’s.
Voor vitaminen en mineralen in de voedingssupplementen worden maximumhoeveelheden vastgesteld, uitgedrukt in een door de fabrikant aanbevolen dagelijkse portie, met inachtneming van het volgende:
1. de veilige maximumgehalten voor vitaminen en mineralen die aan de hand van een wetenschappelijke risicobeoordeling op basis van algemeen aanvaarde wetenschappelijke gegevens zijn vastgesteld, waarbij in voorkomend geval rekening wordt gehouden met de variërende mate van gevoeligheid van verschillende groepen consumenten.
2. de inname van vitaminen en mineralen uit andere voedingsbronnen.
2002/46/EG – art. 5.1
Om de maximaal toelaatbare hoeveelheden vast te stellen voor vitaminen en mineralen gebruikt de EFSA* (European Food Safety Authority) een risicoanalyse die ook gebruikt wordt bij gifstoffen die we absoluut niet in ons lichaam willen hebben.
Er wordt alleen gekeken naar de risico’s waarmee de maximaal toelaatbare hoeveelheden bepaald worden op basis van de gevoeligste bevolkingsgroep.
De gezondheidsbaten van vitaminen en mineralen wordt hierbij volledig buiten beschouwing gelaten.
Hierdoor worden de maximaal toelaatbare hoeveelheden extreem laag en wordt het overgrote deel van de bevolking talloze gezondheidsvoordelen onthouden.
De aanpak van de Europese Commissie zal derhalve desastreuze gevolgen hebben voor de algemene gezondheid van de Europese bevolking.
Deze zorgelijke ontwikkeling wordt ook nog eens bevestigd door het risicoanalyse-model dat de EFSA gebruikt dat nooit aan een goede wetenschappelijke onderbouwing onderworpen is geweest.
* EFSA is de afkorting voor European Food Safety Agency. De EFSA is een agentschap van de Europese Unie. De belangrijkste taak van de EFSA is onafhankelijk advies geven aan de Europese Commissie, het Europees Parlement en alle lidstaten in verband met voedselveiligheid.
Maximumhoeveelheden bepaald door Europese Commissie
De Europese Commissie bepaalt op basis van mogelijke risico’s hoeveel wij als burgers dagelijks maximaal aan vitaminen en mineralen zouden mogen nemen.
De Europese Commissie stelt daarbij dat de vaststelling van deze maximumwaarden ‘een uitvoeringsmaatregel is die aan de Commissie dient te worden overgelaten‘.
De vaststelling van de specifieke waarden voor het minimum- en maximumgehalte van voedingssupplementen aan vitaminen en mineralen op basis van de in deze richtlijn gespecificeerde criteria en relevante wetenschappelijke gegevens is een uitvoeringsmaatregel die aan de Commissie dient te worden overgelaten.
(2002/46/EG – overweging 16)
Noch de nationale overheden, noch het Europees Parlement komt daar verder bij aan bod.
De toekomst van maximaal dagelijks toegestane hoeveelheden van vitaminen en mineralen ligt dus volledig in handen van de Europese Commissie en wat comités die adviezen uit moeten brengen.
Wat is de rol van de farmaceutische industrie?
Er is maar een sector die baat heeft van de rampzalige statistieken over chronische aandoeningen en dat is de farmaceutische industrie.
Deze industrie wil zoveel mogelijk omzet maken door zoveel mogelijk medicijnen te verkopen.
Door het gebruik van vitaminen en mineralen te ontmoedigen en de maximaal toelaatbare dagelijkse hoeveelheden te minimaliseren, kunnen zij hun omzet nog meer verhogen dan het al is.
Corporate Europe Observatory (CEO) is een onderzoeksgroep die de invloed van bedrijven en hun lobbygroepen in de EU-beleidsvorming aan de kaak stelt.
Uit een publicatie van CEO van 2021 blijkt dat er voor de farmaceutische industrie meer dan 290 lobbyisten actief zijn in de Europese hoofdstad.
Met een budget van minimaal € 36 miljoen verdedigen zij de belangen van hun industrie.
Met zo’n leger aan lobbyisten is het onweerlegbaar dat de farmaceutische industrie meer invloed heeft op de totstandkoming van Europese regelgeving dan wij als belanghebbende burgers.
FreeChoice steunt ANH Europe
FreeChoice steunt en neemt actief deel aan acties die de vrije keuze over gezondheids- en leefstijlkeuzes, en vitaminen moeten verzekeren.
FreeChoice werkt hierin nauw samen met de Alliance for Natural Health Europe.
ANH heeft het Micronutrient Risk Benefit Model (Risico/Voordeel Model voor Micronutriënten – MRB Model) ontwikkeld om tegenwicht te bieden tegen de ontwikkeling in de Europese Unie om via harmonisering de maximaal toegestane vitaminen en mineralen sterk te reduceren.
Zie onderstaande video:
